نشنال ریویو: چرا واشینگتن راجع به بحران اخیر در ایران صحبتی به میان نمی آورد؟

 

نشنال ریویو، ۲۷ نوامبر۲۰۲۱

بقلم ویکتوریا کوتس(کارشناس ارشد در موسسه سیاست امنیت و معاون مشاور امنیت ملی در دولت ترامپ)

تقریباً ۲ سال بعد از زمانی که رژیم ایران بی‌رحمانه تظاهرات توده‌ای «آبان خونین» را سرکوب کرد، آخوندها دوباره به آن مشغول هستند – این بار مردم اصفهان را هدف قرار می‌دهند که شهامت مطالبه آب آشامیدنی سالم را دارند.
تظاهرات اصفهان یکی از ناکامی های اصلی رژیم را آشکار می کند که تخریب سیستماتیک محیط زیست ایران بوده است.
این سوء مدیریت فاحش حدود 97 درصد از مردم ایران را بدون آب کافی رها کرده است و کمبود آن به ویژه در مناطق کشاورزی مرکز ایران شدید است.
رژیم چند تظاهرات کوچکتر را تحمل کرد.
با این حال، دیروز، یک اعتراض بزرگتر، که از حمایت گسترده مردمی برخوردار شد و شروع به گسترش به سایر نقاط کشور کرد، رژیم را وادار کرد تا دستگاه سرکوب وارداتی چینی خود را برای سرکوب آن به کار گیرد…
یکی از ابزارهای استاندارد در این جعبه ابزار مخوف، قطع اینترنت دولتی برای پنهان کردن جنایات تهران از جهان و بی اثر ساختن معترضان است، هر چند تصاویر وحشتناک محدودی از بی‌گناهان بی‌دفاع که توسط بسیج یا نیروهای شبه‌نظامی رژیم مورد خشونت قرار می‌گیرند، منتشر شده است.
شرم آور است که دولت بایدن که مدعی است که حقوق بشر را در هسته اصلی سیاست خارجی خود قرار داده ، اما با آشکار شدن این جنایت سکوت کرده است.
شاید آن‌ها تصور می‌کنند که اکثر آمریکایی‌ها آنقدر درگیر روز شکرگذاری هستند، یا نگران افزایش قیمت سوخت و تورم در خانه هستند که نمی‌توانند نگران اعتراضات دوردست باشند.
اما هنوز به تعداد کافی آمریکایی وجود دارد که می توانند به یاد بیاورند که مردم ایران که زمانی دوستان ما بودند و چه مزیت استراتژیک منطقه ای عظیمی در خاورمیانه داشته اند…
آنها همچنین انقلاب فاجعه‌بار 1979 و گروگان‌گیری متعاقب آن را به یاد می‌آورند …
در حالی که بحران اصفهان به یک هفته دیگر کشیده می شود، همه کسانی که به فکر ساختن آینده ای بهتر و مرفه تر برای مردم ایران هستند، آینده ای که در آن خواستار آب شدن  مجازات اعدام ندارد، باید از رهبری خودمان خواستار وضعیت بهتری بشوند…
چند نکته کلیدی:
مردم ایران بی تفاوت نیستند و به خاطر ثبات از رژیم منفور خود حمایت نمی کنند….
مردم ایران بارها و بارها در طول تاریخ جمهوری اسلامی برای مطالبه آزادی و حقوق اولیه قیام کرده اند.
انقلاب سبز 2009 در درجه اول تظاهرات شهری و برای دموکراسی واقعی بود.

 اعتراضات آبان خونین با افزایش شدید قیمت سوخت آغاز شد…
بنابراین، در حالی که سرکوب های وحشیانه ادامه یافته است، ولی به هیچ وجه مردم نتوانسته اند مردم را ساکت کنند – و رژیم این را می داند. این معترضان شجاع شایسته حمایت قاطع ما هستند.
سکوت استراتژیک در سال 2009 کارساز نبود و اکنون نیز کارساز نیست.

در سال 2009، سناتور جان کری به طور غیرصادقانه ادعا کرد که حمایت آشکار ایالات متحده از انقلاب سبز تنها باعث آزار معترضان و قدرت بخشیدن به “تندروها” می شود.
رژیم ایران – به درستی – تصمیم عمدی دولت اوباما در عدم حمایت از انقلاب سبز را اینطور تفسیر کرد که ایالات متحده تلویحا خواهان تعامل دیپلوماتیک به هر قیمتی می باشد و بر این اساس هرگونه نقض حقوق بشر را نادیده گرفت…

ایالات متحده هنوز ظرفیت این را نداشته که دسترسی به اینترنت رایگان مبتنی بر ماهواره را برای مردم ایران فراهم کند تا بتوانند با یکدیگر – و جهان خارج – ارتباط برقرار کنند و این در حالیست که رژیم از اینترنت خودش برای کشتن استفاده می کند. این شرم آور است.
 ما فناوری و توانایی انجام این کار را داریم. این واقعیت که دولت ایالات متحده خود را به توانایی صدور آزادی بیان مجهز نکرده است، عمیقاً مایه تاسف است و اگر دولت بایدن از پیشبرد این سیاست که کاربردهای گسترده و استراتژیک جهانی دارد، خودداری کند، کنگره باید اقدام کند.

این گزیده ای از متن مشروح است

:منبع

https://www.nationalreview.com/corner/why-wont-washington-speak-out-about-the-latest-crisis-in-iran/?taid=61a2a413838dea0001e1b535&utm_campaign=trueanthem&utm_medium=social&utm_source=twitter